Bugünlerde Haberler

Nasıl bir tezgah dönüyor ? Aylarca Türkmenlere ışid in yaptığı işkencelerden bahsedildi, ne bir sığınma kampı kuruldu ne de düne kadar bir yardım yapılmıştı. .Aynı işkenceler Ezidilere yapılınca nedense birden kapılar açıldı. Yanlış anlaşılma olmasın , madur insanlara kontrollü şartlar altında yardım edilmesine sonuna kadar tarafım. Sadece gözlemlerimi paylaşmak istiyorum. İşin asıl ilginç tarafı da şu oldu benim açımdan. Haber kanalları , Ezidileri Türkiye ye getiren PKK dan ve peşmergelerden kahraman gibi bahsediyor . Ben mi yanlış biliyorum , bugün bunları yapmak bir terörist gurubu günahlarından arındırıyor mu ? Herkes sanki terörist bir guruptan değil, ordudan bahsediyor...Şaşkınlık içerisinde izliyorum haberleri. .Peki bu esnada
 Türkmenlere neler oluyor ? Onlar çöllerde ölüyorlar.. Kanallar nedense bundan hiç bahsetmiyor..Daha da ilginci Avrupa , ABD de ışid den bahsediyor .Bu adamlar ne zaman insanların ölümünü sallamışlardı da şimdi insanlıktan dem vuruyorlar onu da anlamış değilim. Çok garip şeyler oluyor gerçekten , sessizce ve hissettirmeden...

Bütün bunlar bana satrancı hatırlatıyor. Ve bence, işid denilen bu saçmalık da sadece veziri almak için sürülmüş bir piyon. Mat olan biz olmayalım da ! Allah sonumuzu hayretsin. ..

An

Nasılsın dersen söylerdim belki, iyi değilim bugün. Kim bilir ne kadar zordur ölüm zamanı, kimse konduramiyordur ama uzak değil işte. .Hayatıma hastalıklar girdi bugün. Ortaya çıkaran asıl neden stresmış..Mutsuzluk, yorgunluk ve kaybetme korkusu. .En çok da keşkeler...Ne kadar da yordun hayat beni! Yollarda ,sabahlarda ,gecelerde ,gunduzlerde hep bir iç acısı. .Mutluluğun sırrı sevmek de ,ama öyle bir yerdeyim ki..işte ne karanfil ne kurbağa...Kaç gündür aynı cevaplar. . Bütün bunların kaynağı  ..Iki gündür hayatımı geçiriyorum gözümün önünden,  mutlu geçirdim dediğim bir yıl yok. .Hep kederle yasamışım ben. Gülümseyen pozlar vermişim makinalara , biraz çocuklarla konuşmak iyi gelmiş biraz arkadaşlarla ama mütamadiyen süren bir huzur olamamış hiç hayatımda.Beni sevenlerin beni hayat dolu, mutlu görmesi bu yüzden işte, onlarla mutlu olduğum için..Anlık mutluluklara derin anlamlar yükleme çabası. ..Ne bir yatağı, ne bir masayı sahiplenmisim..Yazlarım eğreti kışa hasret , kışlarım eğreti yaza hasret ...Geçmişin pişmanlıklarını aştım sanmıştım, yanılmışım..Onlar beni başka yerlerden yaralamak için saklanmışlar sadece. .Söylenen her söz , midemi bulandıran her otobüs, alamadığım ,yapamadığım ya da zorla yaptığım her  ne varsa. .Hiç biri gitmemiş hepsi oracıkta durmuş bekliyorlarmış sırası geleceği günü. ..Birikmiş diyor doktor,  birikmişler öyle. ..Liseyi hatırlıyorum ,ne zorluklar... sonra üniversite ayrı zor. Şırnak ve arkasından gelen yıllar. .Bir bakıyorum da arkama hep gelecek yıl demişim ,gelecek gelmiş ve belki de çoktan geçmiş...